Snowflakes fall in the winter
You are one in a million
You're my only snowflake
ถ้านายคือ เกล็ดหิมะสีขาวที่ตกลงมามากมายในฤดูหนาวนี้
ถ้านายเป็นหนึ่งในล้านๆของเกล็ดหิมะพวกนั้น
ท้ายที่สุดฉันจะหานายจนเจอ.............เพราะนายคือเกล็ดหิมะเพียงหนึ่งเดียวของฉัน 'เท็ตสึยะ'
หนาว..........หนาวจนเจ็บไปหมด
"ผมไม่ชอบฤดูหนาวเลยครับ"
"...................."
"เท็ตสึยะ ฉันรักนายมากนะ...รักมาก มากจนไม่รู้เลยว่า ถ้าวันหนึ่งนายหายไป ฉันจะทำยังไง? ฉัน...จะมีชีวิตต่อไปได้ไหม? ฉัน...ไม่รู้เลย"
ท่ามกลางความหนาวเย็น ความรักของสองเรามันแตกสลายไปแล้ว มันจะเป็นไปได้ไหมที่เราจะกลับมารักกันอีก "ผม...ไม่แน่ใจเลยครับอาคาชิคุง" ผมจะสามารถรั้งคุณไว้ได้ไหม?ผมจะกอดคุณไว้ได้ไหม ผมพยายามถามตัวเองซ้ำๆอยู่ทุกวัน แต่ผมก็ตอบไม่ได้เลย เพราะผมไม่รู้อะไรเลย
"ผม.....กลัว" ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจาก..............
ท่ามกลางหิมะสีขาวที่โปรยปราย ขอโทษ...ฉันไม่รู้จะใช้คำไหน จะสรรหาประโยคอะไรมาอธิบายให้นายเชื่อมันได้ ฉันขอโทษ มันคงเป็นประโยคเดียวที่ชั้นจะขอนาย ยกโทษให้ฉันเถอะนะ "กลับมาได้ไหม....เท็ตสึยะ กลับมาหาฉัน"
เรื่องราวความรักของคนสองคนที่แตกต่างกันจนเกินไป ความรักที่มองไม่เห็นปลายทาง
เมื่อหนึ่งคือเงาแสนดำมืด แต่อีกหนึ่งคือแสงแห่งสุริยะ
สายน้ำที่ไหลไม่มีวันบรรจบกัน
ความรักของเส้นขนาน.......ความรักของพวกเรา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คำเตือน
1.นิยายเรื่องนี้เป็น ชxช ถ้าใครไม่ชอบแนวนี้ก็ปิดไปนะเจ้าค่ะ อย่าฝืนอ่านเลย
2.เนื่อเรื่องและคาแรกเตอร์ของตัวละครทั้งหมดมาจากการมโนของผู้แต่ง อาจจะอิงเหมือนในการ์ตูนบ้าง ไม่เหมือนบ้าง ทุกคนก็อย่าได้ซีเรียสนะค่ะ
3.ดราม่าแต่จบสวยแน่นอนค่ะ เพราะบ่าวไม่นิยมให้ท่านกับน้องต้องเจ็บปวด และทั้งสองคนต้องคู่กันเท่านั้น(ย้ำหลายรอบมาก)
4.เคะเรื่องนี้อาจจะท้องได้นะค่ะ ทั้งนี้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับอารมณณ์และการพาไปของไรท์เองค่ะ อย่าคาดหวังมากนะค่ะ
5.บ่าวรักทุกคนนะค่ะ(ยิงหัวใจใส่รัวๆ) ฟิ้วๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
[ชั่วโมงแนะนำตัวและสารภาพบาป]
กราบสวัสดีค่ะ นี่บ่าวเองนะค่ะ (บ่าวไหนฟร๊ะ) ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่าบ่าวเป็นบ่าวในเรือนเบี้ยของนายน้อยนะค่ะ ถ้าใครจะถามเท้าความว่าทำไมบ่าวมาเป็นติ่งแดงดำได้ ขอบอก ณ ตรงนี้เลยนะค่ะว่า เรื่องมันยาวค่ะ ฮ่าา ถ้าจะให้เล่าจริงๆคงทำสารคดีไดโนเสาร์ได้หลายเรื่องเลยล่ะค่ะ ยังไงก็ขอฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ คือ....ขอยอมรับเลยนะค่ะว่า ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคเรื่องแรก ย้ำว่า เรื่อง แรก ใน ชีวิต
ชีวิตนี้ไม่คิดเลยจริงๆค่ะว่าจะมาแต่งฟิคกับคนอื่นเค้าได้ นิยายรักใสๆฟรุ้งฟริ้งกระดิ่งแมวก็ไม่ค่อยจะอ่าน เลยไม่มีวลีเด็ดๆให้รีดเดอร์คล้อยตามแน่นอนค่ะ สกิลแต่งนิยายถือว่าเด็กน้อยมาก ขอยอมรับเลย ถ้าไม่ถูกใจ หรือไม่ชอบยังไงก็เหยียบไว้นะค่ะ บ่าวขอโทษจริงๆ (ปาดน้ำตา)
ตอนแรกก็กะจะแต่งเอาเล่นๆนะค่ะ ที่คิดไว้คือแต่งสนองนีดตัวเอง เน้นความฟินแบบตามใจฉัน พล๊อตตอนแรกก็เลยมาเป็นแบบเรื่องสั้นค่ะ แต่งไปแต่งมา อ้าว? - - ทำไมมันยาวจังฟร๊ะ แล้วเกริ่นเรื่องไปแบบนั้น กับที่มโนตอนแรกนิคนละเรื่องกันเลย ฮ่าๆๆ ถ้าอ่านแล้วมึนๆงงๆก็ไม่ต้องแปลกใจกันนะค่ะ เพราะถือว่าคุณเป็นปกติชนแล้วค่ะ
:: ถ้าใครหลงทางเข้ามาอ่านก็อ่านผ่านๆไปนะค่ะ คอมเม้นให้กำลังใจบ้าง บ่าวจะปลาบปลื้มมากเลยค่ะ (กราบขอบพระคุณล่วงหน้าเอาไว้เลย) ยอมรับเลยว่าตอนนี้ไม่มั่นใจตัวเองมาก ถ้าใคร งงๆ หรือมีคำถาม หรืออยากจะติชมสกิลแต่งฟิคของบ่าวก็เม้นท์บอกได้เลยนะเจ้าค่ะ บ่าวจะได้ตัดสิยใจถูกว่า ควรจะแต่งต่อ หรือหยุดทำร้ายโสตประสาทรีดเดอร์ดี ฮาาาาาาาาา
:: ตอนแรกกะให้มันเป็นรักใสๆ ไหงกลายเป็นดราม่าไปแล้วก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ เอาเป็นว่า จบสวยแน่นอนค่ะ บ่าวมีความสุขที่เห็นท่านได้กับน้อง ทุกคนสบายใจได้ (-.-)
ด้วยรักและคิดถึง(?)
BY. มะม่วงน้อย
(เลือด แดงดำ มันข้นอยู่ในอก)
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น